SÜNEN EBU DAVUD

Bablar    Konular    Numaralar  

SAVM BAHSİ

<< 2415 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ الْمُهَلَّبِ بْنِ أَبِي حَبِيبَةَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ عَنْ أَبِي بَكْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ إِنِّي صُمْتُ رَمَضَانَ كُلَّهُ وَقُمْتُهُ كُلَّهُ فَلَا أَدْرِي أَكَرِهَ التَّزْكِيَةَ أَوْ قَالَ لَا بُدَّ مِنْ نَوْمَةٍ أَوْ رَقْدَةٍ

 

Ebu Bekre (r.a.)'den; demiştir ki:

 

Rasulullah (s.a.v.) "Sizden biri; "Ramazanın tamamında oruç tuttum ve tamamında namaz kıldım", demesin."

 

(Ravî derki:) "Rasulullah (s.a.v.) kişinin nefsini tezkiye etmesini hoş görmedi de ondan mı, yoksa uykudan ve istirahatten kaçış olmayacağı için mi (böyle) söyledi bilmiyorum."

 

 

Diğer tahric: Nesaî, siyam; Ahmed b. Hanbel, V, 40. İbn Hibban 5/184-3430),

 

 

AÇIKLAMA:

 

İbn-i Hibban da İsnadı sahihtir, deniyor.

 

Görüldüğü gibi Hz.  Peygamber, bir kimsenin ramazanın tümünü oruçla ve namazla geçirdiğini söylemesini menetmiştir. Ravi bu men'in sebebini beyan ederken iki ihtimalden bah­setmiştir.

 

Ahmed b. Hanbel'in bir rivayetinden bu açıklamayı yapan ravinin Hasan el-Basrî olduğu anlaşılmaktadır.

 

Ravinin beyan ettiğine göre, Hz. Peygamberin bu yasağına sebeb olan ihtimaller şunlardır:

 

1. Kişinin nefsini tezkiye etmesini, Efendimizin hoş görmemesi.Çün­kü bu riya ve kendini beğenmeye sebeb olur.

 

2. Araya mutlaka uyku gireceği için söz yalanla sonuçlanmış olacaktır.

 

Bu ikinci şık daha çok namazla ilgilidir. Çünkü uyku oruca mani değildir. Öyleyse uyku sadece "devamlı namaz kıldım" sözünü asılsız kı­lar. Ancak Ahmed b. Hanbel'in rivayetinde "uyku ve gafletten kaçınmak mümkün değildir" denilmektedir. Bu ifade hem namaz hem de oruçla İlgili olabilir. İnsan uyku sebebiyle devamlı namaz kılamayacağı gibi gaf­let sebebiyle de oruca yakışmayan davranışlarda bulunabilir. O halde "ra­mazanın tamamında oruç tuttum" şeklideki bir iddia doğru olamaz.

 

Hasen el-Basrî'nin temas etmediği üçüncü bir ihtimale göre Hz. Pey­gamberin mezkur nehyine sebep, oruç ve namazın kabul edildiğinin kesin olmayışı gösterilebilir.